" Ludzkość cierpi na straszliwą chorobę- wieczny niedosyt miłości. Kochania i bycia kochanym."
Boli mnie w chuj mocno, że jestem taka słaba,naiwna i bezsilna. Boli mnie,że dałam się oszukać. Uwierzyłam po prostu w jego słowa. Tak bardzo Go kochałam, i nawet nie zauważałam jak się mną bawił. Odkąd odszedł nic nie jest jak dawniej, moje życie to jeden wielki burdel, nie potrafię żyć tak jak dawniej, gdy wspomnienia uderzają we mnie dwa razy mocniej, i powraca dwu-mocniejszy ból.
Przykro mi, że potrafiłam Go kochać tak mocno… Żałuję, że nie potrafię mu wygarnąć jak bardzo mnie zranił. Nie wiem, czy czujesz satysfakcję z tego, jak
perfekcyjnie bawił się uczuciami dziewczyny. Zrobię mu taki rozpierdol w życiu, że będziesz sprzątał po mnie pół roku.
Jeszcze Ci mnie zabraknie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz